nierychliwy
Jump to navigation
Jump to search
Polish
[edit]Etymology
[edit]From nierychły + -liwy. First attested in 1660–1700.[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]nierychliwy (comparative bardziej nierychliwy, superlative najbardziej nierychliwy, no derived adverb)
Declension
[edit]Declension of nierychliwy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | nierychliwy | nierychliwa | nierychliwe | nierychliwi | nierychliwe | |
| genitive | nierychliwego | nierychliwej | nierychliwego | nierychliwych | ||
| dative | nierychliwemu | nierychliwej | nierychliwemu | nierychliwym | ||
| accusative | nierychliwego | nierychliwy | nierychliwą | nierychliwe | nierychliwych | nierychliwe |
| instrumental | nierychliwym | nierychliwą | nierychliwym | nierychliwymi | ||
| locative | nierychliwym | nierychliwej | nierychliwym | nierychliwych | ||
References
[edit]- ^ Stanisław Herakliusz Lubomirski (1660-1700) Piram i Tyzbe (in Polish), published 1929, page 29: “Stanie jako słup młodzian nieszczęśliwy, Cale pożartą ode lwa rozumie. „Na coż mię teraz, czasie nierychliwy, Tak długo chowasz?””
Further reading
[edit]- nierychliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nierychliwy in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “nierychliwy”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “nierychliwy”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “nierychliwy”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 3, Warsaw, page 333
- nierychliwy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego