nazamawiać

Polish

From na- +‎ zamawiać.^[1] First attested in 1852.^[2]

nazamawiać pf

(transitive, uncommon) to order much of something; to order many times [with genitive ‘what’; or with u (+ genitive) ‘from whom’]

Conjugation of nazamawiać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nazamawiać
future tense	1^st	nazamawiam			nazamawiamy
	2^nd	nazamawiasz			nazamawiacie
	3^rd	nazamawia			nazamawiają
	impersonal	nazamawia się
past tense	1^st	nazamawiałem, -(e)m nazamawiał	nazamawiałam, -(e)m nazamawiała	nazamawiałom, -(e)m nazamawiało	nazamawialiśmy, -(e)śmy nazamawiali	nazamawiałyśmy, -(e)śmy nazamawiały
	2^nd	nazamawiałeś, -(e)ś nazamawiał	nazamawiałaś, -(e)ś nazamawiała	nazamawiałoś, -(e)ś nazamawiało	nazamawialiście, -(e)ście nazamawiali	nazamawiałyście, -(e)ście nazamawiały
	3^rd	nazamawiał	nazamawiała	nazamawiało	nazamawiali	nazamawiały
	impersonal	nazamawiano
conditional	1^st	nazamawiałbym, bym nazamawiał	nazamawiałabym, bym nazamawiała	nazamawiałobym, bym nazamawiało	nazamawialibyśmy, byśmy nazamawiali	nazamawiałybyśmy, byśmy nazamawiały
	2^nd	nazamawiałbyś, byś nazamawiał	nazamawiałabyś, byś nazamawiała	nazamawiałobyś, byś nazamawiało	nazamawialibyście, byście nazamawiali	nazamawiałybyście, byście nazamawiały
	3^rd	nazamawiałby, by nazamawiał	nazamawiałaby, by nazamawiała	nazamawiałoby, by nazamawiało	nazamawialiby, by nazamawiali	nazamawiałyby, by nazamawiały
	impersonal	nazamawiano by
imperative	1^st	niech nazamawiam			nazamawiajmy
	2^nd	nazamawiaj			nazamawiajcie
	3^rd	niech nazamawia			niech nazamawiają
passive adjectival participle		nazamawiany	nazamawiana	nazamawiane	nazamawiani	nazamawiane
anterior adverbial participle		nazamawiawszy
verbal noun		nazamawianie

^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “nazamawiać”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
^ Feliks Kozłowski (1852) Zwierciadło doskonałości chrześcijańskiej dla sług i gospodarzy każdego stanu (in Polish), volume 1, page 162