nawałnicowy

Polish

Etymology

From nawałnica +‎ -owy. First attested in 1860.

Pronunciation

• IPA^(key): /na.vaw.ɲiˈt͡sɔ.vɘ/
• Rhymes: -ɔvɘ
• Syllabification: na‧wał‧ni‧co‧wy

Adjective

nawałnicowy (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, meteorology) tempest (violent storm with strong winds)

Declension

Declension of nawałnicowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	nawałnicowy		nawałnicowa	nawałnicowe	nawałnicowi	nawałnicowe
genitive	nawałnicowego		nawałnicowej	nawałnicowego	nawałnicowych
dative	nawałnicowemu		nawałnicowej	nawałnicowemu	nawałnicowym
accusative	nawałnicowego	nawałnicowy	nawałnicową	nawałnicowe	nawałnicowych	nawałnicowe
instrumental	nawałnicowym		nawałnicową	nawałnicowym	nawałnicowymi
locative	nawałnicowym		nawałnicowej	nawałnicowym	nawałnicowych

Further reading

• nawałnicowy in Polish dictionaries at PWN
• nawałnicowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego