natrzeć

Polish

Etymology

From na- +‎ trzeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈna.tʂɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -atʂɛt͡ɕ
• Syllabification: na‧trzeć

Verb

natrzeć pf (imperfective nacierać)

1. (transitive, reflexive) to rub down, to massage
2. (intransitive) to attack, to assail [with na (+ accusative) ‘something/someone’]

Verb

natrzeć pf

1. (transitive, cooking) to grate a large amount of, to shred a large amount of

Conjugation

Conjugation of natrzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		natrzeć
future tense	1st	natrę			natrzemy
	2nd	natrzesz			natrzecie
	3rd	natrze			natrą
	impersonal	natrze się
past tense	1st	natarłem, -(e)m natarł	natarłam, -(e)m natarła	natarłom, -(e)m natarło	natarliśmy, -(e)śmy natarli	natarłyśmy, -(e)śmy natarły
	2nd	natarłeś, -(e)ś natarł	natarłaś, -(e)ś natarła	natarłoś, -(e)ś natarło	natarliście, -(e)ście natarli	natarłyście, -(e)ście natarły
	3rd	natarł	natarła	natarło	natarli	natarły
	impersonal	natarto
conditional	1st	natarłbym, bym natarł	natarłabym, bym natarła	natarłobym, bym natarło	natarlibyśmy, byśmy natarli	natarłybyśmy, byśmy natarły
	2nd	natarłbyś, byś natarł	natarłabyś, byś natarła	natarłobyś, byś natarło	natarlibyście, byście natarli	natarłybyście, byście natarły
	3rd	natarłby, by natarł	natarłaby, by natarła	natarłoby, by natarło	natarliby, by natarli	natarłyby, by natarły
	impersonal	natarto by
imperative	1st	niech natrę			natrzyjmy
	2nd	natrzyj			natrzyjcie
	3rd	niech natrze			niech natrą
passive adjectival participle		natarty	natarta	natarte	natarci	natarte
anterior adverbial participle		natarłszy
verbal noun		natarcie

Further reading

• natrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• natrzeć in Polish dictionaries at PWN