natapükik

Volapük

FWOTD – 17 May 2021

Etymology

From natapük +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /na.ta.pyˈkik/

Adjective

natapükik

1. Of, in, from or pertaining to a natural language.
   • 1936, Arie de Jong, “Beg pükavanes stimik”, in Volapükagased pro Nedänapükans, number 5, page 31 to 33:

     Ab ebo geb vödas natapükik rigik pladon obis: Volapükans foi fikul ti nevikodovik.

     But precisely the use of the original words from natural languages puts us, Volapükists, before an almost insuperable difficulty.

Declension

Declension of natapükik

	positive		comparative		superlative
preceding noun	natapükik		natapükikum		natapükikün
separated	singular	plural	singular	plural	singular	plural
nominative	natapükik	natapükiks	natapükikum	natapükikums	natapükikün	natapükiküns
genitive	natapükika	natapükikas	natapükikuma	natapükikumas	natapükiküna	natapükikünas
dative	natapükike	natapükikes	natapükikume	natapükikumes	natapükiküne	natapükikünes
accusative	natapükiki	natapükikis	natapükikumi	natapükikumis	natapükiküni	natapükikünis
predicative	natapükiku	natapükikus	natapükikumu	natapükikumus	natapükikünu	natapükikünus
vocative	o natapükik!	o natapükiks!	o natapükikum!	o natapükikums!	o natapükikün!	o natapükiküns!