naszpikowany

Polish

Etymology

From naszpikować +‎ -any. First attested in 1623.

Pronunciation

• IPA^(key): /na.ʂpi.kɔˈva.nɘ/
• Rhymes: -anɘ
• Syllabification: na‧szpi‧ko‧wa‧ny

Adjective

naszpikowany (not comparable, no derived adverb)

1. (colloquial) packed with, stuffed with; ridden with [with instrumental ‘with what’]

   Synonyms: nafaszerowany, naszprycowany

   • 1623, Józef Bartłomiej Zimorowicz (właśc. Ozimek), edited by Zbigniew Nowak, Kontrreformacyjna satyra obyczajowa w Polsce XVII wieku, published 1968, TESTAMENT LUTERSKI ŻARTOWNIE NAPISANY AUTHOR AD LECTOREM Nequam Lutherus sciens suum mori, In primis dedit osculum uxori. Tandem ad fratres dixit: Fundamentum Fidei meae sit mentha et mentum. Barth. Zmrwcz. Leop., page 351:

     Abowiem moim zdaniem zakon luterański Ma być (nie dziwujcie mi), jako bot furmański, Dobrze naszpikowany, który sie przygodzi Na prawą nogę, przecię i na lewą wchodzi

     Because in my opinion, the Lutheran Order is to be (don't be surprised at me), as a coachman's shoe, Well packed, which will stick to the right leg, cross and enter the left.

Participle

naszpikowany (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of naszpikować

Declension

Declension of naszpikowany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	naszpikowany		naszpikowana	naszpikowane	naszpikowani	naszpikowane
genitive	naszpikowanego		naszpikowanej	naszpikowanego	naszpikowanych
dative	naszpikowanemu		naszpikowanej	naszpikowanemu	naszpikowanym
accusative	naszpikowanego	naszpikowany	naszpikowaną	naszpikowane	naszpikowanych	naszpikowane
instrumental	naszpikowanym		naszpikowaną	naszpikowanym	naszpikowanymi
locative	naszpikowanym		naszpikowanej	naszpikowanym	naszpikowanych

Further reading

• naszpikowany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• naszpikowany in Polish dictionaries at PWN