nasrać

Polish

Etymology

From na- +‎ srać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈna.srat͡ɕ/
• Rhymes: -asrat͡ɕ
• Syllabification: na‧srać

Verb

nasrać pf (imperfective nasrywać)

1. (intransitive, vulgar) to drop a deuce onto something; to take a shit

Conjugation

Conjugation of nasrać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nasrać
future tense	1st	nasram			nasramy
	2nd	nasrasz			nasracie
	3rd	nasra			nasrają
	impersonal	nasra się
past tense	1st	nasrałem, -(e)m nasrał	nasrałam, -(e)m nasrała	nasrałom, -(e)m nasrało	nasraliśmy, -(e)śmy nasrali	nasrałyśmy, -(e)śmy nasrały
	2nd	nasrałeś, -(e)ś nasrał	nasrałaś, -(e)ś nasrała	nasrałoś, -(e)ś nasrało	nasraliście, -(e)ście nasrali	nasrałyście, -(e)ście nasrały
	3rd	nasrał	nasrała	nasrało	nasrali	nasrały
	impersonal	nasrano
conditional	1st	nasrałbym, bym nasrał	nasrałabym, bym nasrała	nasrałobym, bym nasrało	nasralibyśmy, byśmy nasrali	nasrałybyśmy, byśmy nasrały
	2nd	nasrałbyś, byś nasrał	nasrałabyś, byś nasrała	nasrałobyś, byś nasrało	nasralibyście, byście nasrali	nasrałybyście, byście nasrały
	3rd	nasrałby, by nasrał	nasrałaby, by nasrała	nasrałoby, by nasrało	nasraliby, by nasrali	nasrałyby, by nasrały
	impersonal	nasrano by
imperative	1st	niech nasram			nasrajmy
	2nd	nasraj			nasrajcie
	3rd	niech nasra			niech nasrają
anterior adverbial participle		nasrawszy
verbal noun		nasranie

Further reading

• nasrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nasrać in Polish dictionaries at PWN