nasłuchać

Polish

Etymology

From na- +‎ słuchać.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈswu.xat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uxat͡ɕ
• Syllabification: na‧słu‧chać

Verb

nasłuchać pf

1. (reflexive with się) to listen to a lot, to listen to one's fill [with genitive ‘of something’]

Conjugation

Conjugation of nasłuchać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nasłuchać
future tense	1st	nasłucham			nasłuchamy
	2nd	nasłuchasz			nasłuchacie
	3rd	nasłucha			nasłuchają
	impersonal	nasłucha się
past tense	1st	nasłuchałem, -(e)m nasłuchał	nasłuchałam, -(e)m nasłuchała	nasłuchałom, -(e)m nasłuchało	nasłuchaliśmy, -(e)śmy nasłuchali	nasłuchałyśmy, -(e)śmy nasłuchały
	2nd	nasłuchałeś, -(e)ś nasłuchał	nasłuchałaś, -(e)ś nasłuchała	nasłuchałoś, -(e)ś nasłuchało	nasłuchaliście, -(e)ście nasłuchali	nasłuchałyście, -(e)ście nasłuchały
	3rd	nasłuchał	nasłuchała	nasłuchało	nasłuchali	nasłuchały
	impersonal	nasłuchano
conditional	1st	nasłuchałbym, bym nasłuchał	nasłuchałabym, bym nasłuchała	nasłuchałobym, bym nasłuchało	nasłuchalibyśmy, byśmy nasłuchali	nasłuchałybyśmy, byśmy nasłuchały
	2nd	nasłuchałbyś, byś nasłuchał	nasłuchałabyś, byś nasłuchała	nasłuchałobyś, byś nasłuchało	nasłuchalibyście, byście nasłuchali	nasłuchałybyście, byście nasłuchały
	3rd	nasłuchałby, by nasłuchał	nasłuchałaby, by nasłuchała	nasłuchałoby, by nasłuchało	nasłuchaliby, by nasłuchali	nasłuchałyby, by nasłuchały
	impersonal	nasłuchano by
imperative	1st	niech nasłucham			nasłuchajmy
	2nd	nasłuchaj			nasłuchajcie
	3rd	niech nasłucha			niech nasłuchają
anterior adverbial participle		nasłuchawszy
verbal noun		nasłuchanie

Further reading

• nasłuchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nasłuchać in Polish dictionaries at PWN