narost

Polish

Etymology

Deverbal from narosnąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈna.rɔst/
• Rhymes: -arɔst
• Syllabification: na‧rost

Noun

narost m inan (diminutive narostek)

1. (uncommon) growth, accumulation, deposit
   • 1972, Maciej Kuczyński, Czeluść:

     Próbowaliśmy boso brodzić w potoku, aby dać odpoczynek nogom, ale dno było pokryte niezwykle ostrymi narostami martwicy wapiennej.

     We tried to wade the stream barefoot to give our legs a rest, but the bottom was covered with unusually sharp deposits of limestone sinter.

   • 1992 October 26, Wojciech Tochman, Gazeta Wyborcza:

     Jan T. ma narosty na kręgosłupie, nie mógłby długo siedzieć przy taśmie, bo by go ugniatały.

     Jan T. has growths on his spine; he cannot sit at the [conveyor] belt for a long time because it would cause him pain.

Declension

Declension of narost

	singular	plural
nominative	narost	narosty
genitive	narostu	narostów
dative	narostowi	narostom
accusative	narost	narosty
instrumental	narostem	narostami
locative	naroście	narostach
vocative	naroście	narosty

Related terms

adjectives

• narastający
• narosły

 

adverb

• narastająco

 

noun

• narośl

 

verbs

• narastać
• narosnąć
• naróść

 

Further reading

• narost in Polish dictionaries at PWN