Jump to content

namacać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From na- +‎ macać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /naˈma.t͡sat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sat͡ɕ
  • Syllabification: na‧ma‧cać

Verb

[edit]

namacać pf (imperfective namacywać)

  1. (transitive) to find by touching or feeling, to grope for, to come across

Conjugation

[edit]
Conjugation of namacać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive namacać
future tense 1st namacam namacamy
2nd namacasz namacacie
3rd namaca namacają
impersonal namaca się
past tense 1st namacałem,
-(e)m namacał
namacałam,
-(e)m namacała
namacałom,
-(e)m namacało
namacaliśmy,
-(e)śmy namacali
namacałyśmy,
-(e)śmy namacały
2nd namacałeś,
-(e)ś namacał
namacałaś,
-(e)ś namacała
namacałoś,
-(e)ś namacało
namacaliście,
-(e)ście namacali
namacałyście,
-(e)ście namacały
3rd namacał namacała namacało namacali namacały
impersonal namacano
conditional 1st namacałbym,
bym namacał
namacałabym,
bym namacała
namacałobym,
bym namacało
namacalibyśmy,
byśmy namacali
namacałybyśmy,
byśmy namacały
2nd namacałbyś,
byś namacał
namacałabyś,
byś namacała
namacałobyś,
byś namacało
namacalibyście,
byście namacali
namacałybyście,
byście namacały
3rd namacałby,
by namacał
namacałaby,
by namacała
namacałoby,
by namacało
namacaliby,
by namacali
namacałyby,
by namacały
impersonal namacano by
imperative 1st niech namacam namacajmy
2nd namacaj namacajcie
3rd niech namaca niech namacają
passive adjectival participle namacany namacana namacane namacani namacane
anterior adverbial participle namacawszy
verbal noun namacanie

Derived terms

[edit]
adjective

Further reading

[edit]
  • namacać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • namacać in Polish dictionaries at PWN