Jump to content

nakablować

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From na- +‎ kablować.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /na.kaˈblɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: na‧ka‧blo‧wać

Verb

[edit]

nakablować pf (imperfective kablować)

  1. (colloquial, derogatory, intransitive) to snitch on, to tell on
    Synonym: zakablować

Conjugation

[edit]
Conjugation of nakablować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nakablować
future tense 1st nakabluję nakablujemy
2nd nakablujesz nakablujecie
3rd nakabluje nakablują
impersonal nakabluje się
past tense 1st nakablowałem,
-(e)m nakablował
nakablowałam,
-(e)m nakablowała
nakablowałom,
-(e)m nakablowało
nakablowaliśmy,
-(e)śmy nakablowali
nakablowałyśmy,
-(e)śmy nakablowały
2nd nakablowałeś,
-(e)ś nakablował
nakablowałaś,
-(e)ś nakablowała
nakablowałoś,
-(e)ś nakablowało
nakablowaliście,
-(e)ście nakablowali
nakablowałyście,
-(e)ście nakablowały
3rd nakablował nakablowała nakablowało nakablowali nakablowały
impersonal nakablowano
conditional 1st nakablowałbym,
bym nakablował
nakablowałabym,
bym nakablowała
nakablowałobym,
bym nakablowało
nakablowalibyśmy,
byśmy nakablowali
nakablowałybyśmy,
byśmy nakablowały
2nd nakablowałbyś,
byś nakablował
nakablowałabyś,
byś nakablowała
nakablowałobyś,
byś nakablowało
nakablowalibyście,
byście nakablowali
nakablowałybyście,
byście nakablowały
3rd nakablowałby,
by nakablował
nakablowałaby,
by nakablowała
nakablowałoby,
by nakablowało
nakablowaliby,
by nakablowali
nakablowałyby,
by nakablowały
impersonal nakablowano by
imperative 1st niech nakabluję nakablujmy
2nd nakabluj nakablujcie
3rd niech nakabluje niech nakablują
anterior adverbial participle nakablowawszy
verbal noun nakablowanie

Further reading

[edit]
  • nakablować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nakablować in Polish dictionaries at PWN