najabsurdalniejszy

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /na.jap.sur.dalˈɲɛj.ʂɘ/
• Rhymes: -ɛjʂɘ
• Syllabification: na‧jab‧sur‧dal‧niej‧szy

Adjective

najabsurdalniejszy

1. superlative degree of absurdalny
   • 1972, Władysław Terlecki, Gwiazda Piołun:

     Pan również. Chociaż przepowiadał pan najabsurdalniejszy koniec i chociaż sposób, którym pan się posługiwał jako artysta, był mi najzupełniej obcy.

     You, too. Even though you predicted the most absurd of endings, and even though the way you work as an artist was completely foreign to me.

   • 1997, Nowe książki:

     Rzecz w tym, że ów absurd, najabsurdalniejszy z absurdalnych, zdumiewająco przypomina rzeczywistość.

     The thing is that this absurdity, the most absurd of all, astonishingly resembles reality.

   • 2004, Alicja Grześkowiak, Represje wobec osób duchownych i konsekrowanych w PRL w latach 1944-1989, Kul:

     Wystarczał najabsurdalniejszy zarzut sformułowany według zasad obowiązującej frazeologii, żeby znaleźć się na marginesie społeczeństwa, nie mówiąc już o groźbie więzienia.

     The most absurd accusation formulated according to the rules of phraseology was enough to end up in the fringes of society, let alone the threat of prison.

Declension

Declension of najabsurdalniejszy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	najabsurdalniejszy		najabsurdalniejsza	najabsurdalniejsze	najabsurdalniejsi	najabsurdalniejsze
genitive	najabsurdalniejszego		najabsurdalniejszej	najabsurdalniejszego	najabsurdalniejszych
dative	najabsurdalniejszemu		najabsurdalniejszej	najabsurdalniejszemu	najabsurdalniejszym
accusative	najabsurdalniejszego	najabsurdalniejszy	najabsurdalniejszą	najabsurdalniejsze	najabsurdalniejszych	najabsurdalniejsze
instrumental	najabsurdalniejszym		najabsurdalniejszą	najabsurdalniejszym	najabsurdalniejszymi
locative	najabsurdalniejszym		najabsurdalniejszej	najabsurdalniejszym	najabsurdalniejszych