Jump to content

naimisiinmeno

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

naimisiin +‎ meno

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈnɑi̯misiːnˌmeno/, [ˈnɑ̝i̯mis̠iːmˌme̞no̞]
  • Rhymes: -eno
  • Hyphenation(key): nai‧misiin‧meno

Noun

[edit]

naimisiinmeno

  1. getting married

Declension

[edit]
Inflection of naimisiinmeno (Kotus type 1/valo, no gradation)
nominative naimisiinmeno naimisiinmenot
genitive naimisiinmenon naimisiinmenojen
partitive naimisiinmenoa naimisiinmenoja
illative naimisiinmenoon naimisiinmenoihin
singular plural
nominative naimisiinmeno naimisiinmenot
accusative nom. naimisiinmeno naimisiinmenot
gen. naimisiinmenon
genitive naimisiinmenon naimisiinmenojen
partitive naimisiinmenoa naimisiinmenoja
inessive naimisiinmenossa naimisiinmenoissa
elative naimisiinmenosta naimisiinmenoista
illative naimisiinmenoon naimisiinmenoihin
adessive naimisiinmenolla naimisiinmenoilla
ablative naimisiinmenolta naimisiinmenoilta
allative naimisiinmenolle naimisiinmenoille
essive naimisiinmenona naimisiinmenoina
translative naimisiinmenoksi naimisiinmenoiksi
abessive naimisiinmenotta naimisiinmenoitta
instructive naimisiinmenoin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of naimisiinmeno (Kotus type 1/valo, no gradation)

Further reading

[edit]