Jump to content

nagrzmieć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

nagrzmieć pf

  1. (intransitive, Central Greater Poland, Near Masovian) Alternative form of nabrzmieć

Further reading

[edit]
  • nagrzmieć”, in “Przyczynek do słownika gwary wielkopolskiej”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 8, z. 1, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, 1916, page 96
  • Artur Gruszecki, editor (1887), “nagrzmieć”, in “Słowniczek spod Zakroczymia”, in Wisła : miesięcznik geograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 1, Warsaw: Artur Gruszecki, page 318