nagonić

Polish

From na- +‎ gonić.

nagonić pf (imperfective naganiać)

(transitive) to drive, to herd, to chase (to make people or animals head to a certain place by moving in a certain way)
Synonym: nagnać
(transitive) to drive, to solicit (to make someone undertake a certain activity that will benefit someone else)
Synonym: nagnać
(transitive, colloquial) to drive, to solicit (to force someone to do something)
Synonyms: nagnać, zagonić
(reflexive with się, colloquial) to put a lot of effort to achieve something by moving quickly or to many places [with za (+ instrumental) ‘for what’]
Synonyms: nabiegać się, nalatać się

Conjugation of nagonić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nagonić
future tense	1^st	nagonię			nagonimy
	2^nd	nagonisz			nagonicie
	3^rd	nagoni			nagonią
	impersonal	nagoni się
past tense	1^st	nagoniłem, -(e)m nagonił	nagoniłam, -(e)m nagoniła	nagoniłom, -(e)m nagoniło	nagoniliśmy, -(e)śmy nagonili	nagoniłyśmy, -(e)śmy nagoniły
	2^nd	nagoniłeś, -(e)ś nagonił	nagoniłaś, -(e)ś nagoniła	nagoniłoś, -(e)ś nagoniło	nagoniliście, -(e)ście nagonili	nagoniłyście, -(e)ście nagoniły
	3^rd	nagonił	nagoniła	nagoniło	nagonili	nagoniły
	impersonal	nagoniono
conditional	1^st	nagoniłbym, bym nagonił	nagoniłabym, bym nagoniła	nagoniłobym, bym nagoniło	nagonilibyśmy, byśmy nagonili	nagoniłybyśmy, byśmy nagoniły
	2^nd	nagoniłbyś, byś nagonił	nagoniłabyś, byś nagoniła	nagoniłobyś, byś nagoniło	nagonilibyście, byście nagonili	nagoniłybyście, byście nagoniły
	3^rd	nagoniłby, by nagonił	nagoniłaby, by nagoniła	nagoniłoby, by nagoniło	nagoniliby, by nagonili	nagoniłyby, by nagoniły
	impersonal	nagoniono by
imperative	1^st	niech nagonię			nagońmy
	2^nd	nagoń			nagońcie
	3^rd	niech nagoni			niech nagonią
passive adjectival participle		nagoniony	nagoniona	nagonione	nagonieni	nagonione
anterior adverbial participle		nagoniwszy
verbal noun		nagonienie

nouns

adjectives

nouns

verbs