nadrobić

Polish

Etymology

From nad- +‎ robić.

Pronunciation

• IPA^(key): /nadˈrɔ.bit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔbit͡ɕ
• Syllabification: nad‧ro‧bić

Verb

nadrobić pf (imperfective nadrabiać)

1. (transitive) to catch up on, to make up for, to get back on schedule

   Synonyms: nadgonić, odrobić, odpracować

   Muszę nadrobić zaległości w nauce do egzaminu. ― I have to catch up on studying for the exam.

Conjugation

Conjugation of nadrobić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		nadrobić
future tense	1st	nadrobię			nadrobimy
	2nd	nadrobisz			nadrobicie
	3rd	nadrobi			nadrobią
	impersonal	nadrobi się
past tense	1st	nadrobiłem, -(e)m nadrobił	nadrobiłam, -(e)m nadrobiła	nadrobiłom, -(e)m nadrobiło	nadrobiliśmy, -(e)śmy nadrobili	nadrobiłyśmy, -(e)śmy nadrobiły
	2nd	nadrobiłeś, -(e)ś nadrobił	nadrobiłaś, -(e)ś nadrobiła	nadrobiłoś, -(e)ś nadrobiło	nadrobiliście, -(e)ście nadrobili	nadrobiłyście, -(e)ście nadrobiły
	3rd	nadrobił	nadrobiła	nadrobiło	nadrobili	nadrobiły
	impersonal	nadrobiono
conditional	1st	nadrobiłbym, bym nadrobił	nadrobiłabym, bym nadrobiła	nadrobiłobym, bym nadrobiło	nadrobilibyśmy, byśmy nadrobili	nadrobiłybyśmy, byśmy nadrobiły
	2nd	nadrobiłbyś, byś nadrobił	nadrobiłabyś, byś nadrobiła	nadrobiłobyś, byś nadrobiło	nadrobilibyście, byście nadrobili	nadrobiłybyście, byście nadrobiły
	3rd	nadrobiłby, by nadrobił	nadrobiłaby, by nadrobiła	nadrobiłoby, by nadrobiło	nadrobiliby, by nadrobili	nadrobiłyby, by nadrobiły
	impersonal	nadrobiono by
imperative	1st	niech nadrobię			nadróbmy
	2nd	nadrób			nadróbcie
	3rd	niech nadrobi			niech nadrobią
passive adjectival participle		nadrobiony	nadrobiona	nadrobione	nadrobieni	nadrobione
anterior adverbial participle		nadrobiwszy
verbal noun		nadrobienie

Further reading

• nadrobić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• nadrobić in Polish dictionaries at PWN