naciągacz

Polish

Etymology

From naciągać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /naˈt͡ɕɔŋ.ɡat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔŋɡat͡ʂ
• Syllabification: na‧cią‧gacz

Noun

naciągacz m pers (female equivalent naciągaczka)

1. (colloquial) blagger, charlatan, con artist, grifter, huckster, hustler, mountebank, scammer, scrounger, swindler (someone who pulls confidence games)

   Synonym: hochsztapler

   Hypernym: oszust

2. stretcher (person responsible for stretching strings in tennis rackets)

Declension

Declension of naciągacz

	singular	plural
nominative	naciągacz	naciągacze
genitive	naciągacza	naciągaczy
dative	naciągaczowi	naciągaczom
accusative	naciągacza	naciągaczy
instrumental	naciągaczem	naciągaczami
locative	naciągaczu	naciągaczach
vocative	naciągaczu	naciągacze

Further reading

• naciągacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• naciągacz in Polish dictionaries at PWN