nükleon

See also: Nukleon and nukleon

Turkish

Etymology

From French nucléon.

Pronunciation

• IPA^(key): /nyc.le.ɔn/

Noun

nükleon (definite accusative nükleonu, plural nükleonlar)

1. (physics) nucleon

Derived terms

Inflection
Nominative	nükleon
Definite accusative	nükleonu
	Singular	Plural
Nominative	nükleon	nükleonlar
Definite accusative	nükleonu	nükleonları
Dative	nükleona	nükleonlara
Locative	nükleonda	nükleonlarda
Ablative	nükleondan	nükleonlardan
Genitive	nükleonun	nükleonların