From Wiktionary, the free dictionary
náisiún (“nation”) + -igh
náisiúnaigh (present analytic náisiúnaíonn, future analytic náisiúnóidh, verbal noun náisiúnú, past participle náisiúnaithe)
- to nationalize
verbal noun
|
náisiúnú
|
past participle
|
náisiúnaithe
|
tense
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
náisiúnaím
|
náisiúnaíonn tú; náisiúnaír†
|
náisiúnaíonn sé, sí
|
náisiúnaímid; náisiúnaíonn muid
|
náisiúnaíonn sibh
|
náisiúnaíonn siad; náisiúnaíd†
|
a náisiúnaíonn; a náisiúnaíos
|
náisiúnaítear
|
past
|
náisiúnaigh mé; náisiúnaíos
|
náisiúnaigh tú; náisiúnaís
|
náisiúnaigh sé, sí
|
náisiúnaíomar; náisiúnaigh muid
|
náisiúnaigh sibh; náisiúnaíobhair
|
náisiúnaigh siad; náisiúnaíodar
|
a náisiúnaigh / ar náisiúnaigh*
|
náisiúnaíodh
|
past habitual
|
náisiúnaínn
|
náisiúnaíteá
|
náisiúnaíodh sé, sí
|
náisiúnaímis; náisiúnaíodh muid
|
náisiúnaíodh sibh
|
náisiúnaídís; náisiúnaíodh siad
|
a náisiúnaíodh / a náisiúnaíodh*
|
náisiúnaítí
|
future
|
náisiúnóidh mé; náisiúnód; náisiúnóchaidh mé†
|
náisiúnóidh tú; náisiúnóir†; náisiúnóchaidh tú†
|
náisiúnóidh sé, sí; náisiúnóchaidh sé, sí†
|
náisiúnóimid; náisiúnóidh muid; náisiúnóchaimid†; náisiúnóchaidh muid†
|
náisiúnóidh sibh; náisiúnóchaidh sibh†
|
náisiúnóidh siad; náisiúnóid†; náisiúnóchaidh siad†
|
a náisiúnóidh; a náisiúnós; a náisiúnóchaidh†; a náisiúnóchas†
|
náisiúnófar; náisiúnóchar†
|
conditional
|
náisiúnóinn; náisiúnóchainn†
|
náisiúnófá; náisiúnóchthá†
|
náisiúnódh sé, sí; náisiúnóchadh sé, sí†
|
náisiúnóimis; náisiúnódh muid; náisiúnóchaimis†; náisiúnóchadh muid†
|
náisiúnódh sibh; náisiúnóchadh sibh†
|
náisiúnóidís; náisiúnódh siad; náisiúnóchadh siad†
|
a náisiúnódh; a náisiúnóchadh† / a náisiúnódh*; a náisiúnóchadh*†
|
náisiúnófaí; náisiúnóchthaí†
|
subjunctive
|
present
|
go náisiúnaí mé; go náisiúnaíod†
|
go náisiúnaí tú; go náisiúnaír†
|
go náisiúnaí sé, sí
|
go náisiúnaímid; go náisiúnaí muid
|
go náisiúnaí sibh
|
go náisiúnaí siad; go náisiúnaíd†
|
—
|
go náisiúnaítear
|
past
|
dá náisiúnaínn
|
dá náisiúnaíteá
|
dá náisiúnaíodh sé, sí
|
dá náisiúnaímis; dá náisiúnaíodh muid
|
dá náisiúnaíodh sibh
|
dá náisiúnaídís; dá náisiúnaíodh siad
|
—
|
dá náisiúnaítí
|
imperative
|
–
|
náisiúnaím
|
náisiúnaigh
|
náisiúnaíodh sé, sí
|
náisiúnaímis
|
náisiúnaígí; náisiúnaídh†
|
náisiúnaídís
|
—
|
náisiúnaítear
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
náisiúnaigh
- vocative singular masculine of náisiúnach
- genitive singular masculine of náisiúnach
- (archaic) dative singular feminine of náisiúnach