myśliwiec

See also: Myśliwiec and Mysliwiec

Polish

myśliwiec

Etymology

From myśliwy +‎ -iec.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɘˈɕli.vjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ivjɛt͡s
• Syllabification: my‧śli‧wiec
• Homophone: Myśliwiec

Noun

myśliwiec m inan

1. (military) fighter (aircraft type)

Declension

Declension of myśliwiec

	singular	plural
nominative	myśliwiec	myśliwce
genitive	myśliwca	myśliwców
dative	myśliwcowi	myśliwcom
accusative	myśliwiec	myśliwce
instrumental	myśliwcem	myśliwcami
locative	myśliwcu	myśliwcach
vocative	myśliwcu	myśliwce

Noun

myśliwiec m pers

1. (archaic, military) fighter pilot
2. (obsolete) hunter, huntsman

   Synonym: myśliwy

Declension

Declension of myśliwiec

	singular	plural
nominative	myśliwiec	myśliwcy/myśliwce (deprecative)
genitive	myśliwca	myśliwców
dative	myśliwcowi	myśliwcom
accusative	myśliwca	myśliwców
instrumental	myśliwcem	myśliwcami
locative	myśliwcu	myśliwcach
vocative	myśliwcze	myśliwcy

Further reading

• myśliwiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• myśliwiec in Polish dictionaries at PWN