mutageen

Dutch

Etymology

Borrowed from English mutagen, mutagenic. Equivalent to mutatie +‎ -geen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌmy.taːˈɣeːn/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: mu‧ta‧geen
• Rhymes: -eːn

Adjective

mutageen (comparative mutagener, superlative mutageenst)

1. mutagenic

Declension

Declension of mutageen
uninflected	mutageen
inflected	mutagene
comparative	mutagener
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		mutageen	mutagener	het mutageenst het mutageenste
indefinite	m./f. sing.	mutagene	mutagenere	mutageenste
	n. sing.	mutageen	mutagener	mutageenste
	plural	mutagene	mutagenere	mutageenste
definite		mutagene	mutagenere	mutageenste
partitive		mutageens	mutageners	—

Noun

mutageen n (plural mutagenen, diminutive mutageentje n)

1. mutagen

Descendants

• → Indonesian: mutagen

Anagrams

• mutagene