muhafazakâr

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish محافظه‌كار (muhafazaḱar), analyzable as muhafaza +‎ -kâr.

Pronunciation

• IPA^(key): /mu.ha.fa.za.caɾ/

Noun

muhafazakâr (definite accusative muhafazakârı, plural muhafazakârlar)

1. conservative, one who follows the principles of the conservatism

Declension

Declension of muhafazakâr

singular plural nominative muhafazakâr muhafazakârlar definite accusative muhafazakârı muhafazakârları dative muhafazakâra muhafazakârlara locative muhafazakârda muhafazakârlarda ablative muhafazakârdan muhafazakârlardan genitive muhafazakârın muhafazakârların Predicative forms singular plural 1st singular muhafazakârım muhafazakârlarım 2nd singular muhafazakârsın muhafazakârlarsın 3rd singular muhafazakâr muhafazakârdır muhafazakârlar muhafazakârlardır 1st plural muhafazakârız muhafazakârlarız 2nd plural muhafazakârsınız muhafazakârlarsınız 3rd plural muhafazakârlar muhafazakârlardır

Adjective

muhafazakâr

1. conservative

Derived terms

• muhafazakârlık