mordęga

See also: mordęgą

Polish

Etymology

From mordować +‎ -ęga.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mɔrˈdɛŋ.ɡa/

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /mɔrˈdɛŋ.ɡa/
  • (Biecz) IPA^(key): /mɔrˈdɛŋ.ɡa/

• Rhymes: -ɛŋɡa
• Syllabification: mor‧dę‧ga

Noun

mordęga f

1. (colloquial) torment, agony

   Synonyms: męka, udręka

2. (colloquial or dialectal, Kielce, Biecz) drudgery, toil

   Synonyms: męczarnia, mozół

Declension

Declension of mordęga

	singular
nominative	mordęga
genitive	mordęgi
dative	mordędze
accusative	mordęgę
instrumental	mordęgą
locative	mordędze
vocative	mordęgo

Further reading

• mordęga in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• mordęga in Polish dictionaries at PWN
• Władysław Siarkowski (1878) “mordęga”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 249
• Roman Zawiliński (1880) “mordęga”, in “Gwara brzezińska w pow. ropczyckim”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I) (in Polish), volume 8, Krakow: Akademia Umiejętności, page 230