moraalridder

Dutch

Etymology

Compound of moraal (“morality”) +‎ ridder (“knight”).

Pronunciation

• IPA^(key): /moːˈraːlˌrɪ.dər/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: mo‧raal‧rid‧der

Noun

moraalridder m (plural moraalridders, diminutive moraalriddertje n)

1. moral crusader

   Synonyms: fatsoensrakker, zedelijkheidsapostel, zedenmeester