monstrancja

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin mōnstrantia.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɔnˈstran.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ant͡sja
• Syllabification: mon‧stran‧cja

Noun

monstrancja f

1. (Roman Catholicism) monstrance (ornamental in which the consecrated host is placed for veneration)

Declension

Declension of monstrancja

	singular	plural
nominative	monstrancja	monstrancje
genitive	monstrancji	monstrancji/monstrancyj (archaic)
dative	monstrancji	monstrancjom
accusative	monstrancję	monstrancje
instrumental	monstrancją	monstrancjami
locative	monstrancji	monstrancjach
vocative	monstrancjo	monstrancje

Further reading

• monstrancja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• monstrancja in Polish dictionaries at PWN