monor
Jump to navigation
Jump to search
monor m (genitive monōris); third declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | monor | monōrēs |
Genitive | monōris | monōrum |
Dative | monōrī | monōribus |
Accusative | monōrem | monōrēs |
Ablative | monōre | monōribus |
Vocative | monor | monōrēs |