momentarius
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From mōmentum (“moment”), from moveō (“move, set in motion; excite”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /moː.menˈtaː.ri.us/, [moːmɛn̪ˈt̪äːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mo.menˈta.ri.us/, [momen̪ˈt̪äːrius]
Adjective
[edit]mōmentārius (feminine mōmentāria, neuter mōmentārium); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | mōmentārius | mōmentāria | mōmentārium | mōmentāriī | mōmentāriae | mōmentāria | |
genitive | mōmentāriī | mōmentāriae | mōmentāriī | mōmentāriōrum | mōmentāriārum | mōmentāriōrum | |
dative | mōmentāriō | mōmentāriae | mōmentāriō | mōmentāriīs | |||
accusative | mōmentārium | mōmentāriam | mōmentārium | mōmentāriōs | mōmentāriās | mōmentāria | |
ablative | mōmentāriō | mōmentāriā | mōmentāriō | mōmentāriīs | |||
vocative | mōmentārie | mōmentāria | mōmentārium | mōmentāriī | mōmentāriae | mōmentāria |
Related terms
[edit]Descendants
[edit]- → English: momentary
References
[edit]- “momentarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- momentarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.