możnowładca

Polish

Etymology

From możny +‎ -o- +‎ władca.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɔʐ.nɔvˈwat.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -att͡sa
• Syllabification: moż‧now‧ład‧ca

Noun

możnowładca m pers

1. (historical) magnate, aristocrat

   Synonyms: magnat, arystokrata

Declension

Declension of możnowładca

	singular	plural
nominative	możnowładca	możnowładcy/możnowładce (deprecative)
genitive	możnowładcy	możnowładców
dative	możnowładcy	możnowładcom
accusative	możnowładcę	możnowładców
instrumental	możnowładcą	możnowładcami
locative	możnowładcy	możnowładcach
vocative	możnowładco	możnowładcy

Further reading

• możnowładca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• możnowładca in Polish dictionaries at PWN