Jump to content

miraturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of mīrō

Participle

[edit]

mīrātūrus (feminine mīrātūra, neuter mīrātūrum); first/second-declension participle

  1. about to admire

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative mīrātūrus mīrātūra mīrātūrum mīrātūrī mīrātūrae mīrātūra
genitive mīrātūrī mīrātūrae mīrātūrī mīrātūrōrum mīrātūrārum mīrātūrōrum
dative mīrātūrō mīrātūrae mīrātūrō mīrātūrīs
accusative mīrātūrum mīrātūram mīrātūrum mīrātūrōs mīrātūrās mīrātūra
ablative mīrātūrō mīrātūrā mīrātūrō mīrātūrīs
vocative mīrātūre mīrātūra mīrātūrum mīrātūrī mīrātūrae mīrātūra