miikka
Jump to navigation
Jump to search
See also: Miikka
Finnish
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Noun
[edit]miikka
Declension
[edit]Inflection of miikka (Kotus type 9*A/kala, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | miikka | miikat | ||
genitive | miikan | miikkojen | ||
partitive | miikkaa | miikkoja | ||
illative | miikkaan | miikkoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | miikka | miikat | ||
accusative | nom. | miikka | miikat | |
gen. | miikan | |||
genitive | miikan | miikkojen miikkain rare | ||
partitive | miikkaa | miikkoja | ||
inessive | miikassa | miikoissa | ||
elative | miikasta | miikoista | ||
illative | miikkaan | miikkoihin | ||
adessive | miikalla | miikoilla | ||
ablative | miikalta | miikoilta | ||
allative | miikalle | miikoille | ||
essive | miikkana | miikkoina | ||
translative | miikaksi | miikoiksi | ||
abessive | miikatta | miikoitta | ||
instructive | — | miikoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading
[edit]- “miikka”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03