miauczenie

Polish

Etymology

From miauczeć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /mjawˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: miau‧cze‧nie

Noun

miauczenie n

1. verbal noun of miauczeć

Declension

Declension of miauczenie

	singular
nominative	miauczenie
genitive	miauczenia
dative	miauczeniu
accusative	miauczenie
instrumental	miauczeniem
locative	miauczeniu
vocative	miauczenie

Further reading

• miauczenie in Polish dictionaries at PWN