mięsiarz

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *męsarь. By surface analysis, mięso +‎ -arz. Doublet of masarz (“butcher”), a borrowing from Czech.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmjɛw̃.ɕaʂ/, /ˈmjɛɲ.ɕaʂ/
• Rhymes: -ɛw̃ɕaʂ
• Syllabification: mię‧siarz

Noun

mięsiarz m pers

1. (hunting) person who hunts for meat

   Hypernym: myśliwy

2. (obsolete) meateater (person who eats meat)

Declension

Declension of mięsiarz

	singular	plural
nominative	mięsiarz	mięsiarze
genitive	mięsiarza	mięsiarzy/mięsiarzów
dative	mięsiarzowi	mięsiarzom
accusative	mięsiarza	mięsiarzy/mięsiarzów
instrumental	mięsiarzem	mięsiarzami
locative	mięsiarzu	mięsiarzach
vocative	mięsiarzu	mięsiarze

Related terms

adjectives

• mięsisty
• mięsny

 

noun

• mięsiwo

 

Further reading

• mięsiarz in Polish dictionaries at PWN
• mięsiarz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego