merytoryczny

Polish

Etymology

From German meritorisch +‎ -yczny, from Medieval Latin meritōrius.

Pronunciation

• IPA^(key): /mɛ.rɘ.tɔˈrɘt͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘt͡ʂnɘ
• Syllabification: me‧ry‧to‧rycz‧ny

Adjective

merytoryczny (comparative bardziej merytoryczny, superlative najbardziej merytoryczny, derived adverb merytorycznie)

1. substantive, essential

   Synonyms: konkretny, rzeczowy, tematyczny, treściowy

   Antonym: niemerytoryczny

Declension

Declension of merytoryczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	merytoryczny		merytoryczna	merytoryczne	merytoryczni	merytoryczne
genitive	merytorycznego		merytorycznej	merytorycznego	merytorycznych
dative	merytorycznemu		merytorycznej	merytorycznemu	merytorycznym
accusative	merytorycznego	merytoryczny	merytoryczną	merytoryczne	merytorycznych	merytoryczne
instrumental	merytorycznym		merytoryczną	merytorycznym	merytorycznymi
locative	merytorycznym		merytorycznej	merytorycznym	merytorycznych

Related terms

noun

• meritum

 

Further reading

• merytoryczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• merytoryczny in Polish dictionaries at PWN