memnuniyet

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ممنونیت, from Arabic مَمْنُونِيَّة (mamnūniyya), from مَمْنُون (mamnūn), passive participle of the verb مَنَّ (manna, “to be gracious”).

Pronunciation

• IPA^(key): /memnuːniˈjet/
• Hyphenation: mem‧nu‧ni‧yet

Noun

memnuniyet (definite accusative memnuniyeti, plural memnuniyetler)

1. amenity
2. pleasure

Declension

Inflection
Nominative	memnuniyet
Definite accusative	memnuniyeti
	Singular	Plural
Nominative	memnuniyet	memnuniyetler
Definite accusative	memnuniyeti	memnuniyetleri
Dative	memnuniyete	memnuniyetlere
Locative	memnuniyette	memnuniyetlerde
Ablative	memnuniyetten	memnuniyetlerden
Genitive	memnuniyetin	memnuniyetlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular memnuniyetim memnuniyetlerim 2nd singular memnuniyetin memnuniyetlerin 3rd singular memnuniyeti memnuniyetleri 1st plural memnuniyetimiz memnuniyetlerimiz 2nd plural memnuniyetiniz memnuniyetleriniz 3rd plural memnuniyetleri memnuniyetleri Definite accusative Singular Plural 1st singular memnuniyetimi memnuniyetlerimi 2nd singular memnuniyetini memnuniyetlerini 3rd singular memnuniyetini memnuniyetlerini 1st plural memnuniyetimizi memnuniyetlerimizi 2nd plural memnuniyetinizi memnuniyetlerinizi 3rd plural memnuniyetlerini memnuniyetlerini Dative Singular Plural 1st singular memnuniyetime memnuniyetlerime 2nd singular memnuniyetine memnuniyetlerine 3rd singular memnuniyetine memnuniyetlerine 1st plural memnuniyetimize memnuniyetlerimize 2nd plural memnuniyetinize memnuniyetlerinize 3rd plural memnuniyetlerine memnuniyetlerine Locative Singular Plural 1st singular memnuniyetimde memnuniyetlerimde 2nd singular memnuniyetinde memnuniyetlerinde 3rd singular memnuniyetinde memnuniyetlerinde 1st plural memnuniyetimizde memnuniyetlerimizde 2nd plural memnuniyetinizde memnuniyetlerinizde 3rd plural memnuniyetlerinde memnuniyetlerinde Ablative Singular Plural 1st singular memnuniyetimden memnuniyetlerimden 2nd singular memnuniyetinden memnuniyetlerinden 3rd singular memnuniyetinden memnuniyetlerinden 1st plural memnuniyetimizden memnuniyetlerimizden 2nd plural memnuniyetinizden memnuniyetlerinizden 3rd plural memnuniyetlerinden memnuniyetlerinden Genitive Singular Plural 1st singular memnuniyetimin memnuniyetlerimin 2nd singular memnuniyetinin memnuniyetlerinin 3rd singular memnuniyetinin memnuniyetlerinin 1st plural memnuniyetimizin memnuniyetlerimizin 2nd plural memnuniyetinizin memnuniyetlerinizin 3rd plural memnuniyetlerinin memnuniyetlerinin

Derived terms

• memnuniyetle
• memnuniyetse
• memnuniyetsiz
• memnuniyetsizce
• memnuniyetsizlik

 

References

• Kélékian, Diran (1911) “ممنونیت”, in Dictionnaire turc-français‎^[1], Constantinople: Mihran, page 1225