meðlimur

Icelandic

Etymology

Cognate with Swedish medlem (“member”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɛð.lɪːmʏr/

Noun

meðlimur m (genitive singular meðlims or (archaic/obsolete) meðlimar, nominative plural meðlimir)

1. member

Declension

Declension of meðlimur (masculine, based on limur)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	meðlimur	meðlimurinn	meðlimir	meðlimirnir
accusative	meðlim	meðliminn	meðlimi, meðlimu1	meðlimina
dative	meðlim	meðlimnum	meðlimum	meðlimunum
genitive	meðlims, meðlimar2	meðlimsins, meðlimarins2	meðlima	meðlimanna

¹Archaic or literary.
²Archaic/obsolete.