Jump to content

marginaali

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Swedish marginal.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈmɑrɡinɑːli/, [ˈmɑ̝rɡiˌnɑ̝ːli]
  • Rhymes: -ɑːli
  • Hyphenation(key): mar‧gi‧naa‧li

Noun

[edit]

marginaali

  1. margin

Declension

[edit]
Inflection of marginaali (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative marginaali marginaalit
genitive marginaalin marginaalien
partitive marginaalia marginaaleja
illative marginaaliin marginaaleihin
singular plural
nominative marginaali marginaalit
accusative nom. marginaali marginaalit
gen. marginaalin
genitive marginaalin marginaalien
partitive marginaalia marginaaleja
inessive marginaalissa marginaaleissa
elative marginaalista marginaaleista
illative marginaaliin marginaaleihin
adessive marginaalilla marginaaleilla
ablative marginaalilta marginaaleilta
allative marginaalille marginaaleille
essive marginaalina marginaaleina
translative marginaaliksi marginaaleiksi
abessive marginaalitta marginaaleitta
instructive marginaalein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of marginaali (Kotus type 5/risti, no gradation)

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]