manista

See also: manistą

Finnish

Noun

manista

1. elative singular of mani

Anagrams

• maistan

Italian

Noun

manista m or f by sense (masculine plural manisti, feminine plural maniste)

1. manist

Related terms

• manismo

Anagrams

• sminata, stamani

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /maˈɲis.ta/
• Rhymes: -ista
• Syllabification: ma‧nis‧ta

Etymology 1

Borrowed from German Manist.

Noun

manista m pers

1. (Protestantism) Mennonite

   Synonym: mennonita

2. (historical) publican

   Synonym: szynkarz

Declension

Declension of manista

	singular	plural
nominative	manista	maniści/manisty (deprecative)
genitive	manisty	manistów
dative	maniście	manistom
accusative	manistę	manistów
instrumental	manistą	manistami
locative	maniście	manistach
vocative	manisto	maniści

Etymology 2

From manić +‎ -ista.

Noun

manista m pers

1. (derogatory, obsolete) crook, deceiver, fraud, swindler

   Synonyms: maniacz, (obsolete) maniarz, (obsolete) maniciel, oszust, szachraj, zwodziciel

Declension

Declension of manista

	singular	plural
nominative	manista	maniści/manisty (deprecative)
genitive	manisty	manistów
dative	maniście	manistom
accusative	manistę	manistów
instrumental	manistą	manistami
locative	maniście	manistach
vocative	manisto	maniści

Further reading

• “MANISTA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2016 September 20
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “manista”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “manista”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “manista”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 2, Warsaw, page 874

Spanish

Noun

manista m or f by sense (plural manistas)

1. a Basque pelota player