maniokki
Appearance
Finnish
[edit]Etymology
[edit]From French manioc, from Old Tupi mani'oka.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]maniokki
Declension
[edit]Inflection of maniokki (Kotus type 5*A/risti, kk-k gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | maniokki | maniokit | |
genitive | maniokin | maniokkien | |
partitive | maniokkia | maniokkeja | |
illative | maniokkiin | maniokkeihin | |
singular | plural | ||
nominative | maniokki | maniokit | |
accusative | nom. | maniokki | maniokit |
gen. | maniokin | ||
genitive | maniokin | maniokkien | |
partitive | maniokkia | maniokkeja | |
inessive | maniokissa | maniokeissa | |
elative | maniokista | maniokeista | |
illative | maniokkiin | maniokkeihin | |
adessive | maniokilla | maniokeilla | |
ablative | maniokilta | maniokeilta | |
allative | maniokille | maniokeille | |
essive | maniokkina | maniokkeina | |
translative | maniokiksi | maniokeiksi | |
abessive | maniokitta | maniokeitta | |
instructive | — | maniokein | |
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms
[edit]Derived terms
[edit]compounds
Further reading
[edit]- “maniokki”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03