manijak

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From manić +‎ -ak.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

manijak m pers (female equivalent manijaczka)

  1. (Chełmno-Dobrzyń) fraud, deceiver
    Synonym: oszust

Derived terms

[edit]
verbs

Further reading

[edit]
  • Antoni Krasnowolski (1879) “manijak”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 305

Serbo-Croatian

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /mǎnijaːk/
  • Hyphenation: ma‧ni‧jak

Noun

[edit]

mànijāk m (Cyrillic spelling ма̀нија̄к)

  1. maniac

Declension

[edit]