manigfealdan
Appearance
Old English
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]maniġfealdan
- Alternative form of maniġfealdian
Conjugation
[edit]Conjugation of maniġfealdan (weak class 1)
infinitive | maniġfealdan | maniġfealdenne |
---|---|---|
indicative mood | present tense | past tense |
first person singular | maniġfealde | maniġfealde |
second person singular | maniġfealdest, maniġfealst, maniġfealtst | maniġfealdest |
third person singular | maniġfealdeþ, maniġfealt | maniġfealde |
plural | maniġfealdaþ | maniġfealdon |
subjunctive | present tense | past tense |
singular | maniġfealde | maniġfealde |
plural | maniġfealden | maniġfealden |
imperative | ||
singular | maniġfeald | |
plural | maniġfealdaþ | |
participle | present | past |
maniġfealdende | (ġe)maniġfealded |
References
[edit]- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “ge-manigfildan”, in An Anglo-Saxon Dictionary[1], 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.