maneviyat

Crimean Tatar

Etymology

From Arabic مَعْنَوِيَّات (maʕnawiyyāt).

Pronunciation

• Hyphenation: ma‧ne‧vi‧yat

Noun

maneviyat

1. moral condition
2. immateriality

Declension

Declension of maneviyat

	singular	plural
nominative	maneviyat	maneviyatlar
genitive	maneviyatnıñ	maneviyatlarnıñ
dative	maneviyatqa	maneviyatlarğa
accusative	maneviyatnı	maneviyatlarnı
locative	maneviyatta	maneviyatlarda
ablative	maneviyattan	maneviyatlardan

Related terms

• maneviy
• maneviylik

 

References

• “maneviyat”, in Luğatçıq (in Russian)

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish معنویات (maneviyat), plural of Arabic مَعْنَوِيّ (maʕnawiyy).

Noun

maneviyat (definite accusative maneviyatı)

1. morale
   • 1940 May 16, Abidin Daver, “Holanda'nın teslim oluşu”, in İkdam‌ (Sabah Postası), page 1:

     Bu memleket de, Norveç gibi bitaraflığın kendisini kurtaracağı hülyasına kapılarak müttefiklerle müşterek müdafaa plânları hazırlamamış olmasına, askerî zaafına ve maneviyatının çürüklüğüne kurban gitmiştir.

     (please add an English translation of this quotation)

2. spiritual matters

Related terms

• mana
• manevi

References

• Devellioğlu, Ferit (1962) “ma'neviyyât”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat‎‎^[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 691
• Nişanyan, Sevan (2002–) “manevi”, in Nişanyan Sözlük
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN