maðka

See also: madka

Old Norse

Etymology

Inherited from Proto-Germanic *maþikô (“maggot”), diminutive of Proto-Germanic *maþô.

Verb

maðka

1. to become maggoty

Conjugation

Conjugation of maðka — active (weak class 2)

infinitive	maðka
present participle	maðkandi
past participle	maðkaðr
indicative	present	past
1st-person singular	maðka	maðkaða
2nd-person singular	maðkar	maðkaðir
3rd-person singular	maðkar	maðkaði
1st-person plural	mǫðkum	mǫðkuðum
2nd-person plural	maðkið	mǫðkuðuð
3rd-person plural	maðka	mǫðkuðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	maðka	maðkaða
2nd-person singular	maðkir	maðkaðir
3rd-person singular	maðki	maðkaði
1st-person plural	maðkim	maðkaðim
2nd-person plural	maðkið	maðkaðið
3rd-person plural	maðki	maðkaði
imperative	present
2nd-person singular	maðka
1st-person plural	mǫðkum
2nd-person plural	maðkið

Conjugation of maðka — mediopassive (weak class 2)

infinitive	maðkask
present participle	maðkandisk
past participle	maðkazk
indicative	present	past
1st-person singular	mǫðkumk	mǫðkuðumk
2nd-person singular	maðkask	maðkaðisk
3rd-person singular	maðkask	maðkaðisk
1st-person plural	mǫðkumsk	mǫðkuðumsk
2nd-person plural	maðkizk	mǫðkuðuzk
3rd-person plural	maðkask	mǫðkuðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	mǫðkumk	mǫðkuðumk
2nd-person singular	maðkisk	maðkaðisk
3rd-person singular	maðkisk	maðkaðisk
1st-person plural	maðkimsk	maðkaðimsk
2nd-person plural	maðkizk	maðkaðizk
3rd-person plural	maðkisk	maðkaðisk
imperative	present
2nd-person singular	maðkask
1st-person plural	mǫðkumsk
2nd-person plural	maðkizk

Related terms

• maðkr m (“maggot, worm”)

References

• maðka in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.