mısqıllamaq

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic	мыскъылламакъ
Roman

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

• Hyphenation: mıs‧qıl‧la‧maq

Verb

mısqıllamaq

1. to mock, jeer, deride
2. to speak ironically

Conjugation

Conjugation of mısqıllamaq (Northern)

infinitive			mısqıllamaq		non-future participle		mısqıllağan
gerund			mısqıllama		future participle		mısqıllayacaq
repeated gerund1)			mısqıllaya		way of doing		mısqıllap
temporal gerund			mısqıllayatırğanda
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	mısqıllarman	mısqıllarsıñ	mısqıllar	mısqıllarmız	mısqıllarsız	mısqıllarlar
		continuous	mısqıllaym	mısqıllaysıñ	mısqıllay	mısqıllaymız	mısqıllaysıñız	mısqıllaylar
		perfect	mısqıllağaman	mısqıllağasıñ	mısqıllağan	mısqıllağamız	mısqıllağasız	mısqıllağanlar
	past	simple	mısqılladım	mısqılladıñ	mısqılladı	mısqılladıq	mısqılladıñız	mısqılladılar
		continuous	mısqıllaydım	mısqıllaydıñ	mısqıllaydı	mısqıllaydıq	mısqıllaydıñız	mısqıllaydılar
	future		mısqıllacakman	mısqıllacaksıñ	mısqıllacak	mısqıllacakmız	mısqıllacaksıñız	mısqıllacaklar
conditional			mısqıllasam	mısqıllasañ	mısqıllasa	mısqıllasaq	mısqıllasañız	mısqıllasalar
optative			mısqıllayım	mısqıllaysıñ	mısqıllay	mısqıllayıq	mısqıllaysız	mısqıllaylar
imperative			–	mısqılla	–	–	mısqıllayın	–

¹⁾Only used for repeatings of a verb.

Related terms

• mısqıllı (“ironic”)
• mısqılcı (“mocker, ironist”)

References

• “mısqıllamaq”, in Luğatçıq (in Russian)