mürşit

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish مرشد, from Arabic مُرْشِد (muršid, “a guide”).

Noun

mürşit (definite accusative mürşidi, plural mürşitler)

1. a guide
2. (religion) spiritual guide, religious master; (Sufism) Sufi shaykh

Declension

Declension of mürşit

singular plural nominative mürşit mürşitler definite accusative mürşidi mürşitleri dative mürşide mürşitlere locative mürşitte mürşitlerde ablative mürşitten mürşitlerden genitive mürşidin mürşitlerin Possessive forms nominative singular plural 1st singular mürşidim mürşitlerim 2nd singular mürşidin mürşitlerin 3rd singular mürşidi mürşitleri 1st plural mürşidimiz mürşitlerimiz 2nd plural mürşidiniz mürşitleriniz 3rd plural mürşitleri mürşitleri definite accusative singular plural 1st singular mürşidimi mürşitlerimi 2nd singular mürşidini mürşitlerini 3rd singular mürşidini mürşitlerini 1st plural mürşidimizi mürşitlerimizi 2nd plural mürşidinizi mürşitlerinizi 3rd plural mürşitlerini mürşitlerini dative singular plural 1st singular mürşidime mürşitlerime 2nd singular mürşidine mürşitlerine 3rd singular mürşidine mürşitlerine 1st plural mürşidimize mürşitlerimize 2nd plural mürşidinize mürşitlerinize 3rd plural mürşitlerine mürşitlerine locative singular plural 1st singular mürşidimde mürşitlerimde 2nd singular mürşidinde mürşitlerinde 3rd singular mürşidinde mürşitlerinde 1st plural mürşidimizde mürşitlerimizde 2nd plural mürşidinizde mürşitlerinizde 3rd plural mürşitlerinde mürşitlerinde ablative singular plural 1st singular mürşidimden mürşitlerimden 2nd singular mürşidinden mürşitlerinden 3rd singular mürşidinden mürşitlerinden 1st plural mürşidimizden mürşitlerimizden 2nd plural mürşidinizden mürşitlerinizden 3rd plural mürşitlerinden mürşitlerinden genitive singular plural 1st singular mürşidimin mürşitlerimin 2nd singular mürşidinin mürşitlerinin 3rd singular mürşidinin mürşitlerinin 1st plural mürşidimizin mürşitlerimizin 2nd plural mürşidinizin mürşitlerinizin 3rd plural mürşitlerinin mürşitlerinin