münakalat

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish مناقلات (münakalat), plural of مناقله (münakale), from Arabic مُنَاقَلَة (munāqala).

Noun

münakalat (definite accusative münakalatı, uncountable) (obsolete)

1. transport

   Synonyms: nakil, trafik, ulaştırma

2. communication
   • 1938 March 30, Anadolu Agency, “Pekinde vaziyet nasıl?”, in Doğu, page 1:

     Eski Nazırlardan bir zat Nankinde yeni bir Çin Cümhuriyet hükûmeti kurulacağını ve Pekinle Nankin arasında muntazam münakalâtın başlayacağını, Şimali Çindeki kuvvetlerin merkezî Çindeki kuvvetler arasında irtibat tesis edildiği zaman, her iki hükûmetin birleşeceğini söylemiştir.

     (please add an English translation of this quotation)

Related terms

• münakale
• nakil

References

• Devellioğlu, Ferit (1962) “münâkalât”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat‎‎^[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 865
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
• Wehr, Hans (1960) “نقل”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 3rd edition, Ithaca, NY: Otto Harrassowitz