Jump to content

mânânțeluț

From Wiktionary, the free dictionary

Romanian

[edit]

Etymology

[edit]

From mânânțel +‎ -uț.

Adjective

[edit]

mânânțeluț m or n (feminine singular mânânțeluță, masculine plural mânânțeluți, feminine and neuter plural mânânțeluțe)

  1. diminutive of mânânțel

Declension

[edit]
Declension of mânânțeluț
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite mânânțeluț mânânțeluță mânânțeluți mânânțeluțe
definite mânânțeluțul mânânțeluța mânânțeluții mânânțeluțele
genitive-
dative
indefinite mânânțeluț mânânțeluțe mânânțeluți mânânțeluțe
definite mânânțeluțului mânânțeluței mânânțeluților mânânțeluțelor

References

[edit]
  • mânânțeluț in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN