máttugur

Icelandic

Etymology

From Old Norse máttigr, from Proto-Germanic *mahtīgaz.

Adjective

máttugur (comparative máttugri, superlative máttugastur)

1. powerful, mighty

Declension

positive forms of máttugur

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	máttugur	máttug	máttugt
	accusative	máttugan	máttuga
	dative	máttugum	máttugri	máttugu
	genitive	máttugs	máttugrar	máttugs
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	máttugir	máttugar	máttug
	accusative	máttuga
	dative	máttugum
	genitive	máttugra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	máttugi	máttuga	máttuga
	acc/dat/gen	máttuga	máttugu
	plural (all-case)	máttugu

comparative forms of máttugur

weak declension (definite)		masculine	feminine	neuter
	singular (all-case)	máttugri	máttugri	máttugra
	plural (all-case)	máttugri

superlative forms of máttugur

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	máttugastur	máttugust	máttugast
	accusative	máttugastan	máttugasta
	dative	máttugustum	máttugastri	máttugustu
	genitive	máttugasts	máttugastrar	máttugasts
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	máttugastir	máttugastar	máttugust
	accusative	máttugasta
	dative	máttugustum
	genitive	máttugastra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	máttugasti	máttugasta	máttugasta
	acc/dat/gen	máttugasta	máttugustu
	plural (all-case)	máttugustu

Derived terms

• almáttugur