luminarz

Polish

Etymology

Borrowed from French luminaire, from Latin lūmināre.

Pronunciation

• IPA^(key): /luˈmi.naʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -inaʂ
• Syllabification: lu‧mi‧narz

Noun

luminarz m pers

1. (literary) luminary (one who is an inspiration to others; one who has achieved success in one's chosen field)

   Synonyms: koryfeusz, znakomitość

2. (obsolete) luminary (body that gives light; especially, one of the heavenly bodies)

   Synonyms: ciało niebieskie, gwiazda

Declension

Declension of luminarz

	singular	plural
nominative	luminarz	luminarze
genitive	luminarza	luminarzów/luminarzy
dative	luminarzowi	luminarzom
accusative	luminarza	luminarzów/luminarzy
instrumental	luminarzem	luminarzami
locative	luminarzu	luminarzach
vocative	luminarzu	luminarze

Derived terms

adjectives

• luminarny
• luminarski

 

Related terms

nouns

• luminacja
• luminal
• luminancja
• luminator

 

Further reading

• luminarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• luminarz in Polish dictionaries at PWN