llifio

Welsh

Alternative forms

• llifo

Etymology 1

llif (“saw”) +‎ -io

Verb

llifio (first-person singular present llifiaf)

1. to saw (to cut with a saw)
2. to whet, to hone

Conjugation

Conjugation (literary)

	singular			plural			impersonal
	first	second	third	first	second	third
present indicative/future	llifiaf	llifi	llifia	llifiwn	llifiwch	llifiant	llifir
imperfect (indicative/subjunctive)/conditional	llifiwn	llifit	llifiai	llifiem	llifiech	llifient	llifid
preterite	llifiais	llifiaist	llifiodd	llifiasom	llifiasoch	llifiasant	llifiwyd
pluperfect	llifiaswn	llifiasit	llifiasai	llifiasem	llifiasech	llifiasent	llifiasid, llifiesid
present subjunctive	llifiwyf	llifiech	llifio	llifiom	llifioch	llifiont	llifier
imperative	—	llifia	llified	llifiwn	llifiwch	llifient	llifier
verbal noun	llifio
verbal adjectives	llifiedig, llifedig llifiadwy, llifadwy

Conjugation (colloquial)

inflected colloquial forms	singular			plural
	first	second	third	first	second	third
future	llifia i, llifiaf i	llifi di	llifith o/e/hi, llififf e/hi	llifiwn ni	llifiwch chi	llifian nhw
conditional	llifiwn i, llifswn i	llifiet ti, llifset ti	llifiai fo/fe/hi, llifsai fo/fe/hi	llifien ni, llifsen ni	llifiech chi, llifsech chi	llifien nhw, llifsen nhw
preterite	llifiais i, llifies i	llifiaist ti, llifiest ti	llifiodd o/e/hi	llifion ni	llifioch chi	llifion nhw
imperative	—	llifia	—	—	llifiwch	—

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Derived terms

• llifiwr

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

llifio (first-person singular present llifiaf)

1. Alternative form of llifo (“to flow”)