landsvegur

Faroese

Etymology

From land +‎ vegur.

Noun

landsvegur m (genitive singular landsvegar, plural landsvegir)

1. main road

Declension

Declension of landsvegur (m13)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	landsvegur	landsvegurin	landsvegir	landsvegirnir
accusative	landsveg	landsvegin	landsvegir	landsvegirnar
dative	landsveg, landsvegi	landsvegnum, landsveginum	landsvegum	landsvegunum
genitive	landsvegar	landsvegarins	landsvega	landsveganna

Related terms

• gonguvegur
• bygdarvegur
• farvegur
• ringvegur
• høvuðsvegur
• sambindingarvegur
• krossvegur
• snarvegur
• loynivegur
• beinanvegin
• veganet
• vegleiðing
• vegmaður
• aldamót
• áramót
• mánaðamót
• nýtaramót
• vegamót